Δύο χρόνια τώρα ζούμε μια πρωτόγνωρη για την επιθετικότητά της πραγματικότητα. Μια ανελέητη συμπίεση των από κάτω, με καθημερινές απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία (και προσεχώς κατάργηση 13ου και 14ου μισθού) στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, εφεδρείες και δραματικές περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα, με μειώσεις στις συντάξεις, συρρίκνωση των όποιων προνοιακών υπηρεσιών, χαράτσια και νέα χαράτσια πάνω στα παλιά… Με τις ουρές στον ΟΑΕΔ να επιμηκύνονται και τους νεόπτωχους να πληθαίνουν απελπιστικά μέρα με τη μέρα… Πώς να περιγράψει κανείς αυτό που συμβαίνει σε λίγες γραμμές; Το αδιάκοπο σφυροκόπημα από νέα «μέτρα», έχει σοκάρει ακόμα και τους πιο ψύχραιμους. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα ανασυντάσσεται και πιέζει τους από κάτω ακόμα πιο κάτω. Ζούμε, όπως μας υπενθυμίζουν συνέχεια, σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης, υπό το πρόσχημα της «εθνικής σωτηρίας» κι άλλων τέτοιων ευφάνταστων. Και για να νομιμοποιηθεί το μακελειό, το λόγο παίρνουν οι γνωστοί χειραγωγικοί μηχανισμοί, τα κάθε λογής media, που αναμεταδίδουν τα «πολεμικά ανακοινωθέντα» ως αναπόδραστη πραγματικότητα, που έχουν αναλάβει σχεδόν εργολαβία τη δραματοποίηση της κτηνωδίας, ενσταλάζοντας χειρουργικά τη μεμψιμοιρία και την παθητικότητα. Και φυσικά, για να μπορεί να διεξάγεται απαρέγκλιτα αυτός ο πόλεμος των από πάνω προς όλους εμάς, επιστρατεύεται ένας ολόκληρος στρατός κατοχής: οι αστυνομικές δυνάμεις, σε καιρό που η ανεργία διογκώνεται, αυξάνονται για να περιφρουρήσουν τον κοινωνικό αναβρασμό, για να απομονώσουν τους διασαλευτές της κοινωνικής ειρήνης. Αδειάζουν τόνους χημικά, λυσσομανάνε πάνω στα σώματα των διαδηλωτών. Το δόγμα μηδενικής ανοχής γίνεται το νέο ευαγγέλιο, για τη σύνθλιψη της κοινωνικής οργής.
Πριν λίγους μήνες είχαμε και το διορισμό πρωθυπουργού-εκπρόσωπου του τραπεζιτικού κεφαλαίου και συγκυβέρνηση, που κανονίστηκε μέσα από ενδοσυστημικές διαδικασίες, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Μια εύγλωττη συνύπαρξη αστικών και εθνικιστικών κομμάτων. Κι όλο αυτό, για να γίνει η περαιτέρω βρωμοδουλειά –να περάσουν το νέο πακέτο μνημονιακών αντικοινωνικών μέτρων, χωρίς πολλές πολλές κοινωνικές αντιστάσεις, και να προκηρύξουν εκλογές αργότερα για να πνίξουν την κοινωνική οργή μέσα από ψευδαισθήσεις για δημοκρατικά φούμαρα. Ταυτόχρονα, κάθε λογής αριστεροί τρίβουν τα χέρια τους και περιμένουν εναγωνίως να εισπράξουν την κοινωνική δυσφορία μεταφρασμένη σε «κόκκινες» ψήφους.
Απέναντι στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, να μη μείνουμε αδρανείς και μόνοι. Να αντιτάξουμε τους ακηδεμόνευτους συλλογικούς αγώνες, τις ανοιχτές συνελεύσεις, την κοινωνική αντι-βία, τα εγχειρήματα που λειτουργούν με πυξίδα τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά, αδιαμεσολάβητα. Να μπλοκάρουμε τα σχέδια της κυριαρχίας με κινήσεις αντίθετης φοράς. Να κινήσουμε για τα πάντα, εδώ και τώρα.
Κανένας και καμία μόνοι στην κρίση, κανένας και καμία μόνοι ποτέ και πουθενά.
ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 4ης ΦΛΕΒΑΡΗ
12.00 Μοναστηράκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου