Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ (ΚΕΡΚΥΡΑ)


Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.
Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες. Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση, με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο, χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό “περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.
Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον “αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο “νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους, ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει 5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου Κέρκυρας.
Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα. Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει “ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την “επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.
Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια. Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.
Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό, αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.
KΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ


αναδημοσίευση από το site: draka.squat.gr/

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Αναβολή της καλεσμένης για σήμερα συνάντησης στην κάτω λίμνη


 Η καλεσμένη για σήμερα συνάντηση στην λίμνη για τη φροντίδα του χώρου- συζήτηση από την Πρωτοβουλία ενάντια στην εμπορευματοποίηση της κάτω λίμνης στο πάρκο τρίτση, αναβάλλεται λόγω πολύ υψηλών θερμοκρασιών. Το ραντεβού όμως της Κυριακής για τη μουσική βραδιά ισχύει και φέρνουμε τα ποτά μας και την καλή μας διάθεση…

ΝΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΥΠΡΟΥ & ΠΑΤΗΣΙΩΝ


Είναι ολοφάνερο ότι, όπως τα δάση και τα βουνά είναι παραδομένα στις πυρκαγιές, την καταπάτηση και τη λεηλασία τους έτσι και οι τελευταίες αδόμητες και πράσινες γωνιές στο εσωτερικό των πόλεων υφίστανται μια απαξιωτική και καταστροφική επίθεση από την πολιτική και οικονομική εξουσία με σκοπό την εμπορευματοποίησή τους. Δεκαετίες τώρα οι ορεινοί όγκοι γύρω από την Αθήνα (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός και Ποικίλον Όρος), καταστρέφονται, εκχωρημένοι σε έναν συρφετό από επιχειρηματικά και εκμεταλλευτικά συμφέροντα, ενώ δεκάδες αδόμητοι χώροι μέσα στην πόλη - από τους μεγαλύτερους, όπως το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, έως και τους μικρότερους στις γειτονιές - παραχωρούνται σε ιδιώτες για την εκμετάλλευσή τους και την κατασκευή εμπορικών κέντρων, πάρκινγκ, κ.ά.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι υφίστανται διαρκή επίθεση με σκοπό τον έλεγχο, την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίησή τους. Ούτε ένα μέτρο δημόσιου χώρου δεν μένει έξω από τους σχεδιασμούς για τον ασφυκτικό έλεγχο της πόλης και την κερδοσκοπία πάνω στη γη. Από τα πάρκα και τις πλατείες μέχρι τους λόφους, τα ρέματα, τις ακτές, τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και τις παλιές αγορές, τα πάντα βρίσκονται στο στόχαστρο καταστροφικών σχεδιασμών στο όνομα της ανάπλασης, της ανάπτυξης, της αξιοποίησής τους.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, εξαιτίας αυτής της απροκάλυπτης επίθεσης εξουσιαστών και κερδοσκόπων σε βάρος κάθε ανοιχτού, πράσινου, κοινόχρηστου χώρου, αναδύονται τοπικές και υπερτοπικές αντιστάσεις, καθώς αγωνιζόμενοι άνθρωποι διεκδικούν, προασπίζονται, καταλαμβάνουν τους επαπειλούμενους χώρους.

Στη συμβολή της Πατησίων με την οδό Κύπρου, υπάρχει ένας μικρής έκτασης χώρος - στα "οδωνυμικά" του Δήμου Αθηναίων αναφέρεται ως "πάρκο Λέλας Καραγιάννη" - ο οποίος αποτελεί έναν από τους τελευταίους πράσινους ελεύθερους χώρους μέσα στο τσιμεντένιο δάσος των πολυκατοικιών. Πρόκειται για μια έκταση περίπου 2,5 στρεμμάτων η οποία το 1989, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου χαρακτηρίστηκε χώρος κοινόχρηστου πρασίνου, περιλαμβάνοντας μια μικρή παιδική χαρά και παρτέρια όπου εκτός από χαμηλή βλάστηση υπήρχαν περίπου 45 δέντρα κι ανάμεσά τους 12 αιωνόβια πεύκα.

Ακολουθώντας την πάγια τακτική του, ο Δήμος αποφάσισε την παραχώρηση του χώρου σε ιδιώτες προς εκμετάλλευσή του και το Δεκέμβρη του 2006 ανακοίνωσε το σχέδιο καταστροφής του πάρκου και μετατροπής του σε τριώροφο υπόγειο πάρκινγκ. Παρά την προσπάθεια των κατοίκων της περιοχής για τη διάσωσή του και την απαγόρευση του Δασαρχείου να κοπούν τα δέντρα, ο τότε δήμαρχος Ν. Κακλαμάνης έστειλε τα συνεργεία του Δήμου στο Πάρκο, στις 26 Ιανουαρίου 2009, και το κατέστρεψαν. Ελάχιστα δέντρα σώθηκαν, καθώς η καταστροφή του Πάρκου προκάλεσε μια έκρηξη κοινωνικής οργής και τα συνεργεία του Δήμου που συνοδεύονταν από τα ΜΑΤ αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν εξαιτίας της μαχητικής αντίστασης εκατοντάδων κατοίκων και αλληλέγγυων.

Στη συνέχεια απετράπη η εγκατάσταση εργοταξίου για την κατασκευή του πάρκινγκ και, χάρη στη συλλογική, οργανωμένη και μακροχρόνια δραστηριοποίηση αγωνιζόμενων κατοίκων και αλληλέγγυων, το πάρκο αναδημιουργήθηκε εξαρχής στο χωράφι που άφησαν πίσω τους οι μπουλντόζες του Δήμου. Στη θέση των κομμένων δέντρων φυτεύτηκαν περισσότερα από 150 νέα δέντρα και θάμνοι, αναδιαμορφώθηκε η παιδική χαρά κι εμπλουτίστηκε με νέα όργανα παιχνιδιού, τοποθετήθηκαν δεκαπέντε παγκάκια, αποκαταστάθηκαν τόσο ο φωτισμός όσο και η ύδρευση του χώρου με την κατασκευή δικτύου σωληνώσεων και την τοποθέτηση βρυσών, ενώ στο νέο πάρκο πραγματοποιούνται δεκάδες κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως συζητήσεις, προβολές ταινιών, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, παιδικά παιχνίδια, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια με ρούχα, βιβλία κ.λπ.
Παρά τις προσπάθειες να χτυπηθεί με κάθε τρόπο ο αυτοοργανωμένος κοινωνικός αγώνας ώστε να παραδοθεί ο χώρος προς εκμετάλλευση σε επιχειρηματικά συμφέροντα, το Πάρκο της Κύπρου άντεξε κι έγινε ένας ζωντανός, πράσινος, δημόσιος χώρος, ανοιχτός και προσιτός σε όλους, χωρίς αποκλεισμούς, κι επιπλέον ένας χώρος κοινωνικού αγώνα με εμβληματική σημασία για τα κινήματα κοινωνικής αντίστασης στις γειτονιές της πόλης.
Ωστόσο, οι επιθέσεις στο πάρκο και τον αγώνα των κατοίκων συνεχίζονται, με αποκορύφωμα την απόφαση του δήμαρχου Καμίνη να διακόψει την παροχή νερού πέρσι, στις 17 Αυγούστου 2011.
Έκτοτε, το Πάρκο της Κύπρου είναι το μοναδικό σε όλο το λεκανοπέδιο που δεν έχει νερό και αντιμετωπίζει, ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι, το φάσμα της καταστροφής του. Το δέντρα ποτίζονται αποκλειστικά και μόνο με αυτοσχέδια μέσα των αγωνιζόμενων κατοίκων που φροντίζουν το πάρκο. Ωστόσο, η προσπάθεια δεν αρκεί για να σωθούν όλα τα δέντρα καθώς οι ποσότητες νερού που απαιτούνται είναι μεγάλες και οι δυνατότητες για την αγορά και τη μεταφορά νερού περιορισμένες.
Γι' αυτό χρειάζεται η μαζική απαίτηση άμεσης επανασύνδεσης του νερού και η αλληλέγγυα κινητοποίηση όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων για την καταγγελία του Δήμου Αθηναίων που έκοψε το νερό στο Πάρκο της Κύπρου καταδικάζοντας δεκάδες δέντρα και θάμνους σε αφανισμό.
Απαιτούμε από το Δήμο Αθηναίων την άμεση επανασύνδεση του νερού στο Πάρκο της Κύπρου και Πατησίων και το σταμάτημα κάθε ενέργειας για την καταστροφή του.


Το Πάρκο θα μείνει τσιμέντο δεν θα γίνει!


Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
Λαϊκή Συνέλευση Πατησίων
Συνέλευση πλατείας Βικτωρίας
Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου & Ζωοδόχου Πηγής
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίου Δημητρίου

Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Νέου Κόσμου
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Ηλιούπολης
Ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Περιστερίου
Συνέλευση κατειλημμένων προσφυγικών
Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου
Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι
Αγρός, αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο Πάρκο Τρίτση