Και καλή σοδειά...

Την Κυριακή 1 Απρίλη, πραγματοποιήθηκε μια ακόμη συλλογική κουζίνα του Αγρού, ενώ παράλληλα προετοιμάστηκε και το σπορείο από θερινά κηπευτικά (ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, κολοκυθάκια και πολλά άλλα), ώστε το πολύ σε ένα μήνα να ξεκινήσουμε να τα φυτεύουμε στο χωράφι. Η μέρα ήταν όμορφη, ο κόσμος πολύς και ευδιάθετος.

Πέρα από το ότι αυτές οι συναντήσεις είναι κινήσεις εναντίωσης στη φτώχεια και την εξατομίκευση, στο καθεστώς που μας θέλει μόνες και μόνους απέναντι στην πρωτοφανή επίθεση που δεχόμαστε εμείς «οι κάτω», καταφέρνουν να σπάνε τη μονότονη και, τελευταία, ιδιαίτερα δύσκολη ροή της καθημερινότητας. Συναντιόμαστε πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι, μιλάμε, γελάμε, ετοιμάζουμε όλοι κι όλες μαζί το φαγητό μας, τρώμε, παίζουμε, φροντίζουμε το χώρο, ερχόμαστε σε επαφή με τη γη, τους σπόρους, φυτεύουμε, κάνουμε πράγματα με τα ίδια μας τα χέρια... Ξαναβρίσκουμε στις κινήσεις μας το πρώτο πληθυντικό, αναζητάμε το συλλογικό και το προχωράμε, πέρα από διαχωρισμούς που συνηθίσαμε να δεχόμαστε ως αναπόδραστους. Κάνουμε κινήσεις πλησιάσματος, χωρίς ειδικούς, χωρίς χρήματα μεταξύ μας, ως ίσο προς ίση, χωρίς ελεημοσύνες. Κι ως τέτοιες, είναι πάντα όμορφες.