Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Ζούμε σκοτεινές μέρες

[Κείμενο του Θερσίτη για την αλληλεγγύη στον Κ. Σακκά σε παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στη φιέστα του δήμου Ιλίου το βράδυ του Σαββάτου 29 Ιούνη 2013]





Ζούμε σκοτεινές μέρες και οι «φωτεινές νύχτες» μάς σαρκάζουν


Ναι, ζούμε σκοτεινές μέρες, αδιαμφισβήτητα. Ζούμε μέρες που τρέφονται από τη σάρκα μας, τη σάρκα των φτωχών, όλων των «από κάτω». Μέρες που χαμογελάνε με τη σύγχυση, το μούδιασμα, το φόβο και την απραξία όλων αυτών που βιώνουν αυτήν την ολομέτωπη επίθεση των «από πάνω» με τον σκληρότερο τρόπο. Και εδώ στις γειτονιές μας, αν μη τι άλλο, η ζοφερή πραγματικότητα των «αναγκών της εθνικής οικονομίας», της ανάπτυξης και των success stories των αφεντικών γράφεται με όρους πολεμικούς, με όρους γενικευμένης κοινωνικής δυστυχίας. Αρκεί μια βόλτα στις 8 στον ΟΑΕΔ της λεωφόρου Χασιάς…


Και να που ο φιλεύσπλαχνος δήμος οργανώνει ένα πανηγυράκι βορειοευρωπαϊκής έμπνευσης, που το ονομάζει «φωτεινή νύχτα» με ανοιχτά καταστήματα, φωταγωγημένη πόλη, 4 συναυλίες… μια πανάκριβη (αλλά τι να κάνουμε έχουμε δημοτικές εκλογές την ερχόμενη άνοιξη!)γιορτή που δε θέλει να «απαλύνει» τις σκοτεινές μας μέρες, θέλει να τις σαρκάσει με μια διάχυτη και απατηλή λάμψη: λάμψη στους εμπορικούς πεζόδρομους, φώτα στη σκηνή, σκοτάδι στην εξαθλίωση και τη ζοφερή καθημερινότητα της υπόλοιπης πόλης, σκοτάδι στις ζωές αυτών που δεν «χώρεσαν» στις «εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης». Είναι ο ίδιος δήμος που επικαλείται την κοινωνική αλληλεγγύη και την ξεπετάει με τα ανθρωπιστικά και υποκριτικά «κοινωνικά παντοπωλεία» (για λίγους), στημένα με χρήματα από τα ευρωπαϊκά και τα εθνικά ταμεία αλλά και από εφοπλιστές- μεγαλοεπιχειρηματίες που θέλουν να ξεπλύνουν τα χέρια τους από το ξεζούμισμα των φτωχών. Είναι ο ίδιος δήμος που βγάζει πύρινες ανακοινώσεις για την «ελευθερία του λόγου» και «ενάντια στη φίμωση της ΕΡΤ» αλλά βάζει τους κακοπληρωμένους συμβασιούχους του να καθαρίζουν με μανία κάθε αφίσα με ανατρεπτικό κοινωνικό-πολιτικό μήνυμα από τους τοίχους του Ιλίου (με πρόσχημα την καθαρή πόλη)…


Οι μέρες που ζούμε όμως τρέφονται και από τη σύγχυση και την αλλοίωση του νοήματος των λέξεων και των πράξεων. Μαθαίνουμε λοιπόν πως αλληλεγγύη είναι οι καμπάνιες του Σκάι, των φιλάνθρωπων κυρίων από τα βόρεια προάστια, τα συσσίτια των χρυσαυγιτών, τα κοινωνικά παντοπωλεία των δήμων. Ασφάλεια είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τα ασφυκτικά γεμάτα κρατητήρια των τοπικών τμημάτων. Κίνδυνος για τη κοινωνική ζωή αποτελεί κάθε κίνηση ανατροπής, κάθε πράξη αντίστασης, κάθε χειρονομία ρήξης. Οι απεργοί, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που αντιμάχονται την επένδυση των πολυεθνικών του χρυσού στον τόπο τους, οι διαδηλωτές που «κλείνουν τους δρόμους», οι «ταραχές» που διώχνουν τις επενδύσεις, οι εξαγριωμένοι που σπάνε τις τράπεζες… Ο ολοκληρωτισμός πολλαπλασιάζει την επικίνδυνη δυναμική του όταν πλέον γίνεται τετριμμένος, όταν αρχίζει το καθημερινό μας λεξιλόγιο να γεμίζει από λέξεις που δεν προκαλούν ταραχή αλλά ηχούν κοινότοπες: από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τις «καθαρές πόλεις» των δημάρχων, τις «εστίες ανομίας» που αποτελούν οι καταλήψεις, την «ανάγκη για μεγαλύτερη αστυνόμευση», την αποδοχή των «έκτακτων μέτρων για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πάρα πολλοί από εμάς δεν έχουν πια ούτε τη στοιχειώδη πρόσβαση σε βασικές ανάγκες (διατροφή, θεραπεία-νοσηλεία, στέγαση)…


Μέσα λοιπόν σε αυτές τις μέρες, βρίσκεται σε εξέλιξη ο αγώνας του αναρχικού Κώστα Σακκά. Ο Κώστας Σακκάς βρίσκεται 2,5 χρόνια προφυλακισμένος. Συνελήφθη στις 4/12/2010 μαζί με τον Αλέξανδρο Μητρούσια έξω από χώρο στον οποίο υπήρχε οπλισμός. Από την πρώτη στιγμή αποδέχεται τη σχέση του με τα όπλα, δηλώνοντας ότι είναι αναρχικός. Προφυλακίζεται με την κατηγορία της συμμετοχής σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση που μετατρέπεται σύντομα σε συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο ίδιος όπως και η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς αρνούνται κατηγορηματικά το συσχετισμό τους. Όταν κλείνει το μέγιστο όριο των 18 μηνών κράτησης χωρίς δίκη, τον προφυλακίζουν ξανά για άλλους 12 μήνες, για 160 εμπρηστικές και εκρηκτικές ενέργειες της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Λίγο πριν την ολοκλήρωση και της δεύτερης προφυλάκισης, τού ανακοινώνεται η παράταση της κράτησής του για άλλους 6 μήνες, κατά παράβαση ακόμα και της αστικής νομιμότητας και του ποινικού της δικαίου (αφού δεν επιτρέπεται η προφυλάκιση κάποιου χωρίς δίκη πάνω από 18 μήνες). Από τις 4/6/2013, ημερομηνία ολοκλήρωσης της δεύτερης προφυλάκισής του, ο Κώστας Σακκάς ξεκινάει απεργία πείνας απαιτώντας την άμεση απελευθέρωσή του.


Από τις 17 Ιουνίου ο Κ. Σακκάς βρίσκεται στο Νοσοκομείο Νίκαιας, διανύοντας την 26η μέρα απεργίας πείνας. Έχει χάσει ένα σημαντικό ποσοστό του σωματικού του βάρους και η κατάσταση της υγείας του επιδεινώνεται με γεωμετρική πρόοδο μέρα με τη μέρα, επιβαρύνοντας τον ήδη καταπονημένο οργανισμό του από προηγούμενη πολυήμερη απεργία πείνας.


Ο αγώνας του Κώστα Σακκά είναι αγώνας όλων μας. Είναι αγώνας ενάντια στην ασφυξία, ενάντια στην κατοχή των ζωών μας, ενάντια στον ολοκληρωτισμό. Είναι μια σπίθα που φωτίζει ελευθερία και θέλει να βάλει φωτιά στις σκοτεινές μας μέρες…


Καμία έκπτωση για τις ζωές μας, καμιά συσκότιση στις συνειδήσεις μας, καμιά υπαναχώρηση στις αντιστάσεις μας.

Αυτοοργάνωση – Ισότητα - Ελευθερία

Λευτεριά στον αναρχικό και απεργό πείνας Κ. Σακκά



αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη http://thersitis.espiv.net/

Καμία δίωξη των αγωνιζόμενων ενάντια στα μεταλλεία χρυσού – Άμεση απελευθέρωση των προφυλακισμένων


Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Εργαστήρι αυτομόρφωσης στον Αγρό, Πέμπτη 27/6 στις 7.00 μ.μ

Στο πλαίσιο των εργαστηρίων αυτομόρφωσης αυτή την Πέμπτη θα πραγματοποιηθεί εργαστήριο παρασκευής φυσικού αντηλιακού
Μακριά από τον κόσμο των εμπορευμάτων παράγουμε συλλογικά προϊόντα με φυσικά υλικά που επιλέγουμε εμείς και με διαδικασίες που καθορίζουμε εμείς μπλοκάροντας τον κόσμο της διαμεσολάβησης και τους νόμους της αγοράς.

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Αντιφασιστική συναυλία


Σάββατο 22 Ιούνη, 8 μ.μ. στον Πευκώνα Αγ. Αναργύρων  


(απέναντι από το στρατόπεδο 301)



θα παίξουν οι ΑΝΑΚΑΤΑ (από την Ανάκασα) και ΖΩΗ ΤΑΧΑ


ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ
Φυσάει ο αέρας που φουντώνει τις φωτιές των εξεγέρσεων
Ανασαίνει ο κόσμος που θα συντρίψει τον φασισμό, την εκμετάλλευση, τον ρατσισμό, την καταπίεση…


Το έντυπο με τις "θέσεις μάχης για τον κοινωνικό εκφασισμό, τους φασίστες και τον αγώνα ενάντιά τους" από τους/τις "αναρχικούς/ές, αντιεξουσιαστές/τριες, αντιφασίστες/τριες από Ίλιον, Αγ. Ανάργυρους, Καματερό" συντάχθηκε με αφορμή την αντιφασιστική συναυλία και θα υπάρχει σε έντυπη μορφή στα τραπεζάκια της εκδήλωσης.

Για να κατεβάσετε το έντυπο σε μορφή pdf πατήστε εδώ

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Προβολή ταινίας "Ακόμα και η βροχή (Tambien la lluvia)", Πέμπτη 20/6 στις 8.30 μ.μ στον Αγρό

Το Ακόμα και η βροχή είναι γυρισμένο στην Κοτσαμπάμπα και στο Τσαπάρε, τροπικό δάσος βόρεια της Κοτσαμπάμπα (Βολιβία) και πραγματεύεται την ιστορία ενός σκηνοθέτη  και του συνεργείου του, που φτάνουν στη Βολιβία το 2000 για να γυρίσουν μια ταινία με θέμα την κατάκτηση των ιθαγενών από τον Κολόμβο κατά την άφιξή του στην αμερικάνικη ήπειρο. Καθώς όμως η ταινία βρίσκεται στα γυρίσματα, ξεσπούν ταραχές στην πόλη. Πρόκειται για τον πόλεμο για το νερό, όπως λένε οι ντόπιοι, για μια ταινία που αναφέρεται στα πραγματικά γεγονότα του 2000. Οι ιθαγενείς της ταινίας μετακομίζουν στα οδοφράγματα. Ο σκηνοθέτης και το συνεργείο αντιδρούν...  

Στην πραγματική ιστορία,  η βολιβιανή κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε το 2000 την παροχή νερού, δημόσιου αγαθού ως τότε, με προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι πολυεθνικές εταιρίες που προσέλαβε να το διαχειρίζονται τριπλασίασαν την τιμή του, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει. Τα νότια προάστια της Κοτσαμπάμπα δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι δημιουργήσαν μόνοι τους δεξαμένες που μάζευαν το νερό της βροχής και το φίλτραραν. Το βολιβιανό κράτος απαγόρεψε την αυθαίρετη συλλογή νερού και δημιούργησε μια αστυνομία νερού που έλεγχε τα σπίτια και γκρέμιζε τις δεξαμενές – μέχρι που οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής και της νομαρχίας και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού.  
Ο πετυχημένος αυτός αγώνας ονομάζεται απο τους ντόπιους ‘la guerra del agua’ - ο πόλεμος του νερού.

Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
           
ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ KAI EΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΛΑΪ ΤΟΥΣ
                                           κατάληψη αγρός-πάρκο τρίτση

Συναυλία ενάντια στην καταστολή, Κυριακή 9 Ιούνη, 8.00μμ, Πλ. Κρήνης (Νίκαια)


Ανοιχτή εκδήλωση με Graffiti, hip hop, stencil, προβολές


Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Κάλεσμα από την πλατεία Ταξίμ

8-9 Ιουνίου Κάλεσμα για Δράσεις Αλληλεγγύης με το OccupyGezi

Κάλεσμα προς όλες τις πόλεις του κόσμου! Αυτό το Σαββατοκύριακο βγείτε και ανακτήσετε τους δημόσιους χώρους σας για να δείξετε την αλληλεγγύη σας προς το OccupyGezi και το κύμα διαδηλώσεων που επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Τουρκία!

Αυτό που ξεκίνησε σαν μια μικρή κατάληψη για την προστασία του πάρκου Γκέζι της Κωνσταντινούπολης ξέσπασε μέσα σε λίγες ημέρες σε μαζικές διαδηλώσεις που επεκτάθηκαν σαν φωτιά σε ολόκληρη την Τουρκία. Ένα από τα κύρια εναύσματα ήταν η ακραία χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις. Όπως το Πάρκο Γκέζι αποκρυστάλλωσε τον αγώνα μας για τον συνεχώς συρρικνούμενο δημόσιο χώρο ο οποίος καταλαμβάνεται από τον νεοφιλελεύθερο αυταρχισμό, έτσι και τα χημικά της αστυνομίας με τα οποία πότισαν την Κωνσταντινούπολη μετουσίωσαν σε κυριολεξία την ανάγκη για καθαρό αέρα και ζωτικό χώρο. Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων βγήκαν στους δρόμους στηρίζοντας την κατάληψη του Πάρκου Γκέζι παρά την συσκότιση που προσπάθησαν να επιβάλλουν τα ΜΜΕ.

Πλέον δεν έχουμε ανακτήσει μόνον το Πάρκο Γκέζι αλλά και την Πλατεία Ταξίμ, την καρδιά του δημόσιου χώρου της Τουρκίας, το μέρος όπου η έκφραση μαζικής δυσαρέσκειας έχει επανειλημμένως απαγορευτεί στην σύντομη ιστορία του Τουρκικού κράτους. Καθώς η Ταξίμ και το Γκέζι πλημμυρίζουν από χιλιάδες κόσμου κάθε βράδυ που έρχονται να γιορτάσουν όλοι μαζί την αλληλεγγύη, την νίκη και την δύναμή μας, η αντίστασή μας συνεχίζεται σε άλλα μέρη στην Κωνσταντινούπολη και σε ολόκληρη την Τουρκία. Ένα είναι βέβαιο: Τίποτε πλέον δεν θα είναι το ίδιο.

Δείξτε την αλληλεγγύη σας και την υποστήριξή σας το Σαββατοκύριακο 8 και 9 Ιουνίου. Ανακαταλάβετε την Ταχρίρ, το Σύνταγμα, την Σολ, το Ζουκόττι, τους δρόμους σας, τις πλατείες και τα πάρκα σας. Πιστέψτε μας, σας ανήκουν.


[Aναδημοσίευση από το αθηναϊκό indymedia]