Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Αλλαγή e-mail και Blog

Το παρόν blog (eleftherosagros.blogspot.gr) αλλά και e-mail (eleftherosagros@gmail.com) της κατάληψης του Αγρού  παύουν την λειτουργία τους.
Για επικοινωνία πλέον είναι διαθέσιμο το νέο e-mail (agros@espiv.net) και blog (agros.espivblogs.net)

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου - προβολή ντοκιμαντέρ "Σιωπηρός θάνατος"

Την Πέμπτη 5/2 θα προβληθεί στον Αγρό στις 18:00 το ντοκιμαντέρ "Σιωπηρός θάνατος". Κρατούμενοι από διάφορες ευρωπαικές χώρες, αφηγούνται τις εμπειρίες τους στις φυλακές εξολόθρευσης.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου - συλλογική κουζίνα αλληλεγγύης

Την Κυριακή 1 Φεβρουαρίου βρισκόμαστε στον αγρό απο τις 12 όπου μαγειρεύουμε και τρώμε συλλογικά, φροντίζουμε όλοι και όλες μαζί το χώρο.


Η πρόσβαση στη συλλογική κουζίνα είναι ανοιχτή για όλους κι όλες. Τρώμε και πίνουμε χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος, με σχέσεις ισοτιμίας και ελεύθερης συνεισφοράς. Συναντιόμαστε μακριά από τα κυρίαρχα πρότυπα, επικοινωνούμε, εναντιωνόμαστε έμπρακτα στην εξατομίκευση, τη μοναξιά, τη μιζέρια.

Ενάντια στην ερημιά που μας επιβάλλουν να προτάξουμε αυτοοργανωμένα δίκτυα κοινωνικής αλληλοβοήθειας με πυξίδα την αλληλεγγύη, μακριά από τη δυσωδία της διαμεσολάβησης και τη φιλανθρωπία των κάθε λογής ελεημόνων... Μόνο από την ανάγκη να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη.

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Φωτογραφίες και ενημέρωση από την παρέμβαση στο GAMATO


Το Σάββατο 24/1 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από την συνέλευση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του ταχυφαγείου "gamato", στην Πετρούπολη από 100 περίπου άτομα. Η παρέμβαση περιελάμβανε μαζικό μοίρασμα ενημερωτικών κειμένων για την κατάσταση που επικρατεί στο μαγαζί, κατά μήκος της Πετρουπόλεως μέχρι την κεντρική πλατεία, σε κόσμο που υπήρχε στο δρόμο, σε μαγαζιά και στην λαϊκή αγορά που πραγματοποιούταν εκείνη την ώρα. Η παρέμβαση άρχισε με μια 20λεπτη στάση έξω από το μαγαζί στην οποία φωνάχτηκαν συνθήματα, έγινε μοίρασμα κειμένων και πετάχτηκαν τρικάκια ενώ ο υπεύθυνος του καταστήματος βγήκε έξω βρίζοντας και ειρωνευόμενος τον κόσμο με αποκορύφωμα να ανέβει στην μπάρα και να χορεύει με τέρμα τη μουσική βάζοντας τους εργαζόμενους να μαζεύουν τα τρικάκια από το μαγαζί. Μετά το τέλος του μοιράσματος στην Πετρουπόλεως το οποίο είχε θετική ανταπόκριση, έγινε άλλη μια 10λεπτη στάση στο κατάστημα με τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά με τον υπεύθυνο ακόμα πιο επιθετικό από την πρώτη φορά.
Συνεχίζουμε με συγκέντρωση στην επιθεώρηση εργασίας Αγ. Παρασκευής την Τετάρτη 28 Γενάρη στις 10 π.μ. (Μεσογείων 429, έναντι πλ. Αγίας Παρασκευής)

Η επόμενη Συνέλευση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στο GAMATO θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Γενάρη στις 7.30 μ.μ. στη Βίλα Ζωγράφου

 Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.

Αγώνας μέχρι την τελική δικαίωση.

υγ. η επιθεώρηση εργασίας αναβλήθηκε από δευτέρα 26/1 και θα γίνει την τετάρτη 28/1 όπως αναφέρεται πάνω


Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Απίστευτο και όμως...GAMATO


Το GAMATO είναι μία επιχείρηση ταχυεστίασης με ένα κατάστημα στου Ζωγράφου (Λ. Παπάγου 120) και ένα κατάστημα στην Πετρούπολη (Λ. Πετρουπόλεως 28). Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τη διεύθυνση των καταστημάτων ονομάζεται Ιωάννης Καλύβας. Στα τέλη Νοέμβρη του 2014 προχώρησε σε lock out στο κατάστημα του Ζωγράφου εκτοξεύοντας απειλές προς πάσα κατεύθυνση και πέταξε τους εργαζόμενους (τους οποίους σε καμία περίπτωση δεν ασφάλιζε επαρκώς) στο δρόμο, αφήνοντάς τους επιπλέον απλήρωτους.
GAMATO στα ωράρια εργασίας

«Το κατάστημα δεν έκλεινε ποτέ, λειτουργούσε όλο το 24ωρο. Όλοι οι συνάδελφοι δουλεύαμε 10 με 12 ώρες σε καθημερινή βάση, ενώ κάποιες φορές αναγκαζόμασταν να εργαζόμαστε μέχρι και 16 ώρες. Όποιον “τολμούσε” να εκφράσει αντιρρήσεις, ο Καλύβας τον απειλούσε με απόλυση και πρόστιμο! Παράλληλα, είχε την “εφευρετικότητα” να διαμορφώσει ένα χώρο στο πατάρι, με ένα ράντζο για να κοιμούνται οι εργαζόμενοι ώστε να είναι αδιάλειπτα στη διάθεσή του. Στη συνέχεια ο συγκεκριμένος χώρος άλλαξε χρήση κι από χώρος “ανάπαυσης” έγινε το δωμάτιο του “Μεγάλου Αδελφού” ένας χώρος ψηφιακής εποπτείας της κάθε μας κίνησης».
GAMATO στη “μαύρη” εργασία

Ο Ιωάννης Καλύβας όπως κάθε σοβαρός “επιχειρηματίας” στον κλάδο του επισιτισμού (και όχι μόνο) φοροδιαφεύγει και εισφοροδιαφεύγει συστηματικά. Οι “ασφαλισμένοι” εργαζόμενοι ήταν ελάχιστοι και τα ένσημα σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν στις πραγματικές ώρες εργασίας. Για παράδειγμα εργαζόμενος που δούλευε 7 μέρες την εβδομάδα για 12 και πλέον ώρες ημερησίως ήταν ασφαλισμένος με μόλις 3 τρίωρα ένσημα.

GAMATO στις πληρωμές

Στην καλύτερη περίπτωση οι εργαζόμενοι αμείβονταν με 3.30 ευρώ ανά ώρα. Βραδινά (για τα οποία η εργατική νομοθεσία ορίζει προσαύξηση 25% μετά τις 22:00), κυριακάτικες προσαυξήσεις (75% μέχρι τις 22:00), αργίες (100% προσαύξηση) καθώς δώρα, επιδόματα και άδειες δεν πλήρωσε ποτέ. Οι εργαζόμενοι δούλευαν με δικά τους ιδιόκτητα μηχανάκια και για τη συντήρησή τους ο Ιωάννης Καλύβας ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ. Στην περίπτωση που το μηχανάκι πάθαινε κάποια βλάβη το αφεντικό δήλωνε “πως δεν με ενδιαφέρει ας το φτιάξεις μόνος σου, αλλιώς να φύγεις” λες και τα χιλιόμετρα δεν τα έκαναν πάνω στη δουλειά αλλά στη βόλτα τους. Τη μισθοδοσία δεν την κατέβαλλε ποτέ στην ώρα της, τους είχε συνεχώς “μέσα ” ενώ η μόνιμη επωδός του ήταν “φέρτε τα λεφτά μου γ*** τον χριστό σας”.


GAMATO στα εργατικά ατυχήματα
Στο συγκεκριμένο ζήτημα, υπάρχει μια περίπτωση που πραγματικά ξεχωρίζει. Εργαζόμενος αφού είχε προηγουμένως δουλέψει το ωράριό του (12ωρο) ένιωσε αδιαθεσία και θέλησε να πάει σπίτι του για να ξεκουραστεί. Ο Καλύβας, ακολουθώντας τη συνήθη τακτική του, τον διέταξε να μείνει στην δουλειά για όσο ακόμα τον χρειάζεται, απειλώντας τον με απόλυση και ο συνάδελφος υπέκυψε στον ωμό εκβιασμό του “εργοδότη”. Το εργατικό ατύχημα που ακολούθησε ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της εξάντλησης. (Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές που αφορούν το κλάδο μας είναι γεγονός πως τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν κατά τη λήξη του οχτάωρου). Ο συνάδελφος, μετά από 14 ώρες δουλειάς, κατέρρευσε πάνω στο μηχανάκι, με αποτέλεσμα να πάθει εσωτερική αιμορραγία, θλάση στο συκώτι και εσωτερικό αιμάτωμα 11 εκατοστών. Στη συνέχεια ο Καλύβας όχι μόνο δεν τον αποζημίωσε (η υπόθεση ακόμη εκκρεμεί) αλλά ενώ βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια τον ανάγκασε να επιστρέψει στο κατάστημα προκειμένου να δουλέψει ως μπουφετζής!

GAMATO για όλες τις δουλειές

Στο GAMATO δόθηκε σε όλους τους εργαζόμενους μια μοναδική “ευκαιρία”. Η δυνατότητα να περάσουν από όλα τα πόστα, να γίνουν οι πολυλειτουργικοί, εργάτες λάστιχο. Κι εξηγούμε: Πέρα από διανομείς (εργασία για την οποία υποτίθεται πως είχαν προσληφθεί) έμαθαν να φτιάχνουν καφέδες, να ξεσκατίζουν τις τουαλέτες, το κατάστημα από άκρη σε άκρη (τζαμαρίες, πατώματα, πλακάκια, φούρνους…), να ψήνουν τα μπέργκερ, τα σάντουιτς και κάθε προϊόν του καταστήματος, να αναλαμβάνουν ακόμη και ρόλο προμηθευτή προκειμένου να εφοδιάσουν το ταχυφαγείο με τα απαραίτητα προϊόντα (Βαρβάκειος, κάβες, σούπερ – μάρκετ, αποθήκες χαρτικών…). Φυσικά, όποιος εργαζόμενος δυσανασχετούσε απειλούνταν με απόλυση ή πρόστιμο. Παρότι στο κείμενο παρατίθεται ένα όργιο αυθαιρεσίας επισημαίνεται πως σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία η παραπάνω συνθήκη (το να μην έχεις συγκεκριμένο πόστο που να ορίζεται από τη σύμβαση εργασίας) συνιστά βλαπτική μεταβολή και είναι καθόλα παράνομη. Επιπλέον, το να καθαρίζει ο μπουφετζής ή ο ντελιβεράς την τουαλέτα και όχι οι συνάδελφοι καθαριστές/τριες συνιστά παραβίαση και του υγειονομικού κανονισμού.
GAMATO στην εύρεση εργασίας

Ένα κλασσικό τέχνασμα που εφάρμοζε συχνά ο Ιωάννης Καλύβας (όπως κι ένα πλήθος εργοδοτών σε διάφορους κλάδους και ιδιαίτερα στον επισιτισμό) ήταν να βάζει αγγελίες για “εργασία”. Ο υποψήφιος εργαζόταν “δοκιμαστικά” για 10 και 12 ώρες και μετά τη λήξη της “βάρδιας” του δήλωναν πως δεν είχε τα απαραίτητα “προσόντα”. Φυσικά, ο υποψήφιος ποτέ δεν πληρωνόταν για τις ώρες του “δοκιμαστικού”, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει, μιας και σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν και να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους ακόμα και για ένα “δοκιμαστικό” μεροκάματο. Κι έτσι απλά, με ένα παλιό και δοκιμασμένο κόλπο από χιλιάδες “εργοδότες” ανά την επικράτεια, ο Ιωάννης Καλύβας εξασφάλιζε και τζάμπα εργασία.
GAMATO στις προσβολές των εργαζομένων

Για τον Ιωάννη Καλύβα δεν υπήρχε η λέξη “καλημέρα” κι όταν εμφανιζόταν στο κατάστημα ξεστόμιζε μονίμως χυδαιότητες, βλασφημούσε και προσέβαλε τους εργαζόμενους μπροστά στους πελάτες. Για τον Καλύβα οι εργαζόμενοι ήταν στρατιώτες και σκλάβοι που δεν είχαν κανένα δικαίωμα παρά μόνο υποχρεώσεις.
GAMATO στις “δέκα εντολές” του Καλύβα

Ο Καλύβας εφάρμοζε ένα “κανονισμό εργασίας” δικής του εμπνεύσεως με άξονα το πρόστιμο, που θα τον ζήλευαν ακόμα και οι τροϊκανοί και το υπουργείο οικονομικών. Για τον εργαζόμενο που καθυστερούσε λίγα λεπτά το πρόστιμο ξεκινούσε από τα 5 ευρώ, ενώ όταν κάποιος εμφανιζόταν “ατημέλητος” (πάντα σύμφωνα με το υποκειμενικό κριτήριο και τα στρατιωτικά πρότυπα του Καλύβα) το πρόστιμο ανερχόταν στα 25 ευρώ. Εξωφρενικότερος όλων ήταν ο “κανονισμός” που έλεγε πως “όποιος δεν τηρεί τις εντολές μου άσχετα με το πόσο παράλογες είναι θα πληρώνει 50 ευρώ πρόστιμο”. Για τον εργαζόμενο που εξέφραζε αντιρρήσεις προέκυπτε ανάκριση καθώς και συνάντηση τετ α τετ με τον “εργοδότη” αυτοπροσώπως, στο υπόγειο.
Τα παραπάνω πρόστιμα έχουν επιβληθεί και πληρωθεί οπότε όπως έχουμε ήδη επισημάνει, σε αυτό το όργιο αυθαιρεσίας ο Καλύβας δεν παραβιάζει απλά την εργατική νομοθεσία αλλά ξεπερνά κάθε όριο νομιμότητας.

GAMATO στην εργοδοτική τρομοκρατία και στις απειλές

Ο Ιωάννης Καλύβας συχνά πυκνά διατυμπάνιζε πως έχει σχέσεις με τον υπόκοσμο και τη νύχτα. Με αυτή την κλασσική τακτική που συνηθίζεται σε διάφορους κλάδους και ιδιαίτερα  στον  επισιτισμό  (τα σωματεία βάσης έχουν έρθει πολλές φορές αντιμέτωπα με τέτοιες λογικές) ο  “εργοδότης” απειλούσε τους εργαζόμενους πως αν κάνουν κάτι που δεν το γουστάρει θα τους περιμένουν στην γωνία οι “άνθρωποι” του. Λίγο πριν κλείσει το κατάστημα (για “ανακαίνιση” σύμφωνα με τα λεγόμενα του “εργοδότη”, lock out σύμφωνα με τα δεδομένα) στις 23 Νοέμβρη του 2014, δύο εργαζόμενοι πήγαν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους και βρίσκουν τον αδελφό του. Ο αδελφός δήλωσε αναρμόδιος και στη συνέχεια εμφανίστηκε ο “σκληρός” Καλύβας που όπως όλοι οι “σκληροί” συνοδευόταν από δύο φουσκωτούς μπράβους. Οι “συνοδοί” λοιπόν του “εργοδότη” απείλησαν τον ένα από τους εργαζόμενους πως κουβαλούν “σιδερικά” και καλά θα κάνει να συμφωνήσει, γιατί “δεν θέλουν να του κάνουν κακό”. Μετά από τόσα χρόνια, εμείς στα σωματεία βάσης, απλά να επισημάνουμε πως αν υποχωρούσαμε μπροστά σε ανάλογες πρακτικές θα έπρεπε να τα έχουμε παρατήσει από το πρώτο εξάμηνο.
GAMATO και διεκδικήσεις
Ενάντια στο φόβο και την υποταγή κι ενώ το κατάστημα παρέμενε κλειστό, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να διεκδικήσουν το δίκιο τους και να σπάσουν τη σιωπή. Απευθύνθηκαν στη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, το πρωτοβάθμιο ομοιοεπαγγελματικό σωματείο για τους ντελιβεράδες/διανομείς καθώς και στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού. Με παρότρυνση των σωματείων προχώρησαν σε καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας και στο ΙΚΑ. Την ίδια περίοδο ένας από τους εργαζόμενους συναντήθηκε με τον Καλύβα, κι ο “εργοδότης” του ξεκαθάρισε πως οι συνάδελφοι θα πρέπει “να κοιτάνε πίσω από την πλάτη τους όταν επιστρέφουν τη νύχτα σπίτι τους”. Την ημέρα που το κατάστημα άνοιξε με τη “νέα” επωνυμία Greek GAMA – TO, τέσσερις “φουσκωτοί” στέκονταν μπροστά από την πόρτα.
Προφανώς ο Ιωάννης Καλύβας πιστεύει στον άγραφο νόμο της “πιάτσας” των αφεντικών που θέλει τους εργαζόμενους μόνους, απομονωμένους και τρομοκρατημένους. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο και τους ομοίους του, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οι εργαζόμενοι ενωμένοι, αποφασισμένοι να διεκδικήσουν το δίκιο τους και να ξεσκεπάσουν το όργιο της αυθαιρεσίας που λαμβάνει χώρα στο κάτεργο GAMATO γνωστοποίησαν αρχικά σε συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στου Ζωγράφου τα προβλήματά τους.
Πλέον, στο δίκαιο αγώνα τους που αφορά κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, έχουν συνταχθεί συνελεύσεις, καταλήψεις, ομάδες, πρωτοβουλίες κατοίκων από τις περιοχές του Ζωγράφου, της Καισαριανής, του Βύρωνα και του Παγκρατίου καθώς και τα σωματεία βάσης ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ.
GAMATO στην ανοχή

Οι εργασιακές συνθήκες που περιγράφουμε παραπάνω είναι υπαρκτές κι όσο κι αν μη θέλουμε να το πιστέψουμε γιατί μας χαλάει το μύθο περί “κράτους δικαίου” είναι πέρα για πέρα αληθινές. Οι συνάδελφοι στο GAMATO δεν είναι οι μόνοι εργαζόμενοι που βιώνουν παρόμοια καθεστώτα εργασίας. Τελικά, η Μανωλάδα είναι σε όλη την Ελλάδα. Πολλοί είναι οι λόγοι που ένα πλήθος εργαζόμενων υπομένουν φεουδαρχικές συνθήκες εργασίας. Πρώτα απ’ όλα η έλλειψη ταξικής συνείδησης που σε μετατρέπει από ελεύθερο, συγκροτημένο άτομο σε υπηρέτη, στη συνέχεια ο φόβος και ο εκβιασμός της ανεργίας σε συνθήκη καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, έπειτα η άγνοια όσο αφορά τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα (δικαιώματα τα οποία κατακτήθηκαν και διατηρούνται με καθημερινούς αγώνες εντός και εκτός χώρων εργασίας) καθώς και η συστηματική προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά των εργοδοτών και τους κράτους μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της καταστολής ώστε ο κάθε εργαζόμενος να νοιώθει μόνος, να μην αναζητά συλλογικές απαντήσεις στη βάση και να παραμένει εξατομικευμένος.
Επίσης υπάρχει ο εκβιασμός των δεδουλευμένων που δεν καταβάλλονται, μια πραγματικότητα που συχνά μας αφοπλίζει και μας κάνει να σιωπούμε, μιας και σε παρόμοιες περιπτώσεις συνάδελφοι που αποχωρούν και δεν συγκροτούν συλλογικά την άμυνά τους καταλήγουν να μην πληρώνονται.
Όμως υπάρχει κι ένα σημείο που ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Όταν τα εργατικά κεκτημένα και οι θυσίες αιώνων της τάξης μας μετατρέπονται σε κουρελόχαρτα, η σιωπή και η ανοχή παύουν να έχουν οποιοδήποτε νόημα. Οι εργαζόμενοι οφείλουμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο και να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας. Αντίστοιχα, στη περίπτωση του ταχυφαγείου GAMATO οι εργαζόμενοι συναντήθηκαν και δρουν από κοινού διεκδικώντας το αυτονόητο. Τα δεδουλευμένα μα πάνω απ’ όλα το δικαίωμά τους στην ατομική, συλλογική, εργατική, κοινωνική και ταξική αξιοπρέπεια.
Την ταξική αξιοπρέπεια του συλλογικού αγώνα που επαναφέρει στο προσκήνιο ένα εργατικό κίνημα αισιόδοξο, μαχητικό και νικηφόρο που δεν αποδέχεται την ηττοπάθεια και τον ωχαδερφισμό, ένα εργατικό κίνημα με το βλέμμα στραμμένο στις αγωνιστικές παρακαταθήκες της τάξης μας.
Ο αγώνας των συναδέλφων στο GAMATO μας αφορά όλους. Η ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία, οι αυθαιρεσίες, η καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας (και όχι μόνο) είναι ο νέος άγραφος κανόνας και το ιερό δισκοπότηρο των αφεντικών ενώ η απειλή της απόλυσης έρχεται να συμπληρώσει τη γκροτέσκα “Γκουέρνικα” του ταξικού πολέμου σήμερα. Η πολυδιαφημισμένη “ανάπτυξη” που υπόσχονται πολιτικοί και τεχνοκράτες μέσω των παπαγάλων της ενημέρωσης στοχεύει να περάσει σαν οδοστρωτήρας από πάνω μας και γι’ αυτό θα μας βρίσκει συνεχώς απέναντί της.
Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, στις απειλές, στους μπράβους και τους μαφιόζους οι συνάδελφοί μας θα κερδίσουν το σύνολο των δεδουλευμένων (νυχτερινά, έξοδα κίνησης, άδειες, αποζημιώσεις, δώρα και όλα τα ένσημα).
Οι απειλές και οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες δε μας τρομάζουν, μας εξοργίζουν
Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων
Κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος του 
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του GAMATO:
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού, Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών, Αναρχική συλλογικότητα “Μαύρο Δάσος”, Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου, Πρωτοβουλία Αναρχικών- Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού, Πρωτοβουλία για ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών, Αυτόνομο σχήμα Φυσικομαθηματικού,*Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου,*Κατάληψη Ανάληψης,*Συνέλευση ενάντια στα χαράτσια Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου, Ζωγράφου,*Πρωτοβουλία κατοίκων Καισαριανής,*Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα Καισαριανής Παγκρατίου

Υ.Γ. Στα τέλη Δεκέμβρη του 2014, στο ταχυφαγείο GAMATO αναρτήθηκε ανακοίνωση που πληροφορεί εργαζόμενους και καταναλωτές πως το κατάστημα θα παραμείνει κλειστό λόγω εορτών μέχρι και τις 26 Ιανουαρίου, που “παρεμπιπτόντως” είναι και η μέρα της τριμερούς συνάντησης στην επιθεώρηση εργασίας. Αναμένουμε τις εξελίξεις.
Αγώνας μέχρι την τελική δικαίωση

Παρέμβαση σε Ίλιον-Άγιους Ανάργυρους ενάντια στο εργασιακό κάτεργο "Gamato" (22/1/2015)




Gamato κάτεργο
Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων, αφισοκόλληση και χιλιάδες τρικάκια, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 22/1/2015 από συντρόφους/ισσες του Αγρού και του Θερσίτη, από την πλατεία Αγίων Αναργύρων ως την κεντρική πλατεία Ιλίου, σχετικά με τον αγώνα των απλήρωτων εργαζομένων στο εργασιακό κάτεργο Gamato (κατάστημα Ζωγράφου). Ανάλογο κατάστημα με ίδια επωνυμία και ίδιο εργοδότη υπάρχει και στις περιοχές μας, στην λεωφόρο Πετρουπόλεως.



Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Αντιεκλογική παρέμβαση στο Ίλιον (17/1/2015)



Το πρωί του Σαββάτου, 17/1/2015, και εν μέσω "προεκλογικού πυρετού", σύντροφοι και συντρόφισσες από τον Αγρό και τον Θερσίτη, πραγματοποίησαν αντιεκλογική παρέμβαση στην περιοχή του Ιλίου.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν κείμενα αντιεκλογικού περιεχομένου, αναγράφηκαν συνθήματα και πετάχτηκαν χιλιάδες τρικάκια, "στολίζοντας" την πόλη με τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης και της συνειδητής ενεργητικής αποχής από τις εκλογές.

Σε μια περίοδο που άπαντες, από κάθε κομματικό "χρωματισμό", μας θέτουν εκβιαστικά διλήμματα για τις ζωές μας, εγκαλώντας μας να πάρουμε θέση στη "μάχη της κάλπης", προκειμένου να αναθέσουμε και πάλι τη διαχείριση των ζωών μας σε εξουσιομανείς κατ' επάγγελμα, εμείς συλλογικά απαντάμε το εξής:

Οι εκλογές έρχονται μόνο και μόνο για να διατηρήσουν ζωντανό το θεσμό της διαμεσολάβησης και ανάθεσης. Η "μάχη της κάλπης" είναι παραίτηση από τις ίδιες τις υποθέσεις που μας αφορούν.  Για αυτόν και ακριβώς τον λόγο, προτάσσουμε τη συνειδητή και ενεργητική αποχή από τις εκλογές. Με τη δημιουργία καθημερινών ρηγματώσεων στο υπάρχον σύστημα και τους θεσμούς του, μέσα από αντιιεραρχικές και αντιεξουσιαστικές δομές αυτοοργάνωσης. Ας πάψουμε να πιστεύουμε παθητικά, ότι η μόνη δυνατή πολιτική και κοινωνική οργάνωση είναι αυτή που βιώνουμε. Να αρχίσουμε εδώ και τώρα να δημιουργούμε δομές και σχέσεις στη βάση της ισότητας, της αλληλεγγύης, του αυτοκαθορισμού.




 Το κείμενο της παρέμβασης:

 

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Οι περιοχές μας ανήκουν στην αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, την αξιοπρέπεια και τον αγώνα


Το πρωί του Σαββάτου 10/1 ο περιφερόμενος θίασος των ίδιων 50 ναζιστών της ΧΑ έκανε την εμφάνισή του σε Νίκαια-Κορυδαλλό μοιράζοντας προεκλογικό υλικό. Αντιφασίστες και αντιφασίστριες κινητοποιήθηκαν άμεσα και σε διάστημα μίας ώρας εξαφάνισαν τα πάντα από τις προεκλογικές βρωμιές τους. 
 
Οι περιοχές μας δεν ανήκουν στους φασίστες αλλά στην αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, την αξιοπρέπεια και τον αγώνα.
Σε Νίκαια και Κορυδαλλό
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.
ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια)
Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Κορυδαλλού Pasamontaña



αναδημοσίευση από mplokonikaia.squat.gr

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

Εργαστήρι κατασκευής κούκλας από ύφασμα και σύρμα στην κατάληψη Αγρός, Σάββατο 10/1, στις 11:00


Το Σάββατο 10/1 θα πραγματοποιηθεί στον Αγρό εργαστήρι κατασκευής κούκλας από ύφασμα και σύρμα (φέρνουμε παλιά υφάσματα, κλωστές και βελόνες). 


Φτιάχνουμε τα δικά μας παιχνίδια...
Μπλοκάρουμε στην πράξη την εξάρτηση από την εμπορευματική διαδικασία που μας θέλει μονόδρομα καταναλωτές προϊόντων.
Συλλογικά, αντιεμπορευματικά, αυτοοργανωμένα μοιραζόμαστε τη γνώση και τη χαρά της δημιουργίας.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης & εκδήλωση-συζήτηση για την ολική άρνηση στράτευσης, Σάββατο 10/01/2015, Κοζάνη


Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Η κατάληψη Αγρός δέχτηκε το βράδυ της Τετάρτης 7/1 φασιστική εμπρηστική επίθεση



Ο  Αγρός, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο Τρίτση δέχτηκε το βράδυ της Τετάρτης  7/1 φασιστική εμπρηστική επίθεση. Στην κατάληψη βρέθηκαν άμεσα σύντροφοι/ισσες και πολλοί αλληλέγυοι/ες . Οι ζημιές είναι περιορισμένες.

Η κατάληψη Αγρός λειτουργεί εδώ και 5 χρόνια και παρεμβαίνει στις περιοχές του Ιλίου, των Αγίων Αναργύρων και του Καματερού αυτοοργανωμένα, αντιεραρχικά και αντιεμπορευματικά μακριά από κάθε είδους εξουσίες και διαμεσολαβητές. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που ενεργοποίησαν τους θρασύδειλους  φασίστες επιβεβαιώνοντας την ενόχληση που τους προκαλούν τα εγχειρήματα που πραγματώνουν την ανυπακοή στον κόσμο της εξουσίας. 

Συνεχίζουμε ανυποχώρητα...

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Σχετικά με κάποια «τυχαία γεγονότα» διαδοχικής επιβολής προστίμου 6.000€ και δίωξης για την ολική άρνηση στράτευσης

Δημόσια τοποθέτηση του ολικού αρνητή στράτευσης Ζαχαρία Ουσουλτζόγλου, επ” αφορμής της διττής στρατιωτικής καταστολής με άσκηση ποινικής δίωξης και επιβολή του προστίμου των 6.000 ευρώ. Στο κείμενο, εκτός από ενημέρωση πάνω στην υπόθεση, κατατίθεται σαφής θέση ενάντια σε κάθε είδους χακί εκβιασμό.
Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf, πατώντας εδώ.

Σχετικά με κάποια «τυχαία γεγονότα» διαδοχικής επιβολής προστίμου 6.000€ και δίωξης για την ολική άρνηση στράτευσης


Τα πρόσφατα γεγονότα…
Την 1η Δεκεμβρίου 2014, η Στρατολογική Υπηρεσία Δυτικής Μακεδονίας (Σ.Υ.Δ.Μ.) παρέδωσε στο σπίτι μου στο Ίλιον, μέσω των ΕΛ.ΤΑ, φάκελο με έγγραφο της -από τις 24/11/2014- απόφασης του διευθυντή της Σ.Υ.Δ.Μ., Ανχη Τσιναφορνιώτη Βασίλειου, συνυπογεγραμμένη από τον τμηματάρχη Γεώργιο Τσίτρο και τον χειριστή του «θέματος» Δνέα Αλέξανδρο Αθανασιάδη, σύμφωνα με το οποίο μου επιβάλλεται πρόστιμο 6.000€ για την από 12/11/2014«ανυποταξία» μου. Στις 16 του ίδιου μήνα, το πρόστιμο πέρασε στο φορολογικό μου μητρώο ενώ σύντομα θα ειδοποιηθώ και εγγράφως από τον διευθυντή της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. για την καταχώρηση, τις προσαυξήσεις και την εκτέλεσή του. Ένα οικονομικό «ίδρυμα» σε πλήρη συνεργασία με ένα στρατιωτικό…
Δυόμισι μήνες νωρίτερα, στις 15/9/2014, αστυνομικοί με συνέλαβαν και με μετέφεραν στο Α.Τ. Ιλίου στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας μετά από εντολή της στρατιωτικής εισαγγελίας Θεσσαλονίκης. Η σύλληψη έγινε κατόπιν σχετικού αιτήματος της Σ.Υ.Δ.Μ, με την υπογραφή και πάλι του ως άνω αναφερόμενου διευθυντή, συνυπογεγραμμένη από την Υπλγό Πηνελόπη Χατζηαθανασιάδου, για –παλαιότερη- ανυποταξία μου στις 12/11/2013. Η σύλληψη έγινε κοντά στο σπίτι μου από δύο επώνυμους (και πολύ γνωστούς στους κύκλους των αγωνιζόμενων της περιοχής) υπαλλήλους της «ασφάλειας» του τοπικού Α.Τ. που παραμόνευαν έξω από το σπίτι μου. Λίγες ώρες αργότερα, κατόπιν εντολής του αρμοδίου στρατιωτικού εισαγγελέα Αθηνών, Μακρή Βασίλειου, αφέθηκα δίχως τελικά να παραπεμφθώ σε αυτόν αλλά με τα σχετικά έγγραφα που συνηγορούν στην ποινική μου δίωξη και τη δρομολόγηση δικάσιμου διαδικασίας. Ένα δικαστικό-στρατιωτικό «ίδρυμα» σε πλήρη συνεργασία με ένα αστυνομικό…
Συνεπείς λοιπόν στο κατασταλτικό τους έργο και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι στρατιωτικοί, αστυνομικοί, εισαγγελικοί και οικονομικοί μηχανισμοί του κράτους, με συνέλαβαν, μου επέβαλαν πρόστιμο 6.000€ και θα με δικάσουν…
Για τις αρχές, είναι γνωστή η τοποθέτησή μου στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο εδώ και 15 χρόνια και η συμμετοχή μου σε αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, συνελεύσεις, κοινωνικές αντιστάσεις και αγώνες. Τους είναι επίσης γνωστή η απέχθειά μου («αδιαφορία» την ονόμασαν για να ενεργοποιήσουν το ένταλμα σύλληψής μου) προς τα έθνη, τα κράτη και τους μιλιταριστικούς μηχανισμούς. Από τον Δεκέμβριο του 2012, έχω εξάλλου δημόσια και επώνυμα τοποθετηθεί τόσο για την πολιτική μου ταυτότητα όσο και για την άρνηση κατάταξής μου στον στρατό, με την συλλογική δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης που συνυπέγραψα μαζί με άλλους 4 συντρόφους και την οποία φροντίσαμε να δημοσιοποιήσουμε ευρέως σε αθηναϊκό και πανελλαδικό επίπεδο. Δύο χρόνια μετά, οι αρχές φαίνεται ότι με έχουν στοχοποιήσει λαμβάνοντας εκδικητικά μέτρα. Την ίδια κατασταλτική «φροντίδα» κατά καιρούς δέχονται επίμονα και άλλοι ολικοί αρνητές (επαναλαμβανόμενα αυτόφωρα, πρόστιμα, δίκες, περιοριστικοί όροι, χρηματικές εγγυήσεις κ.ά.) αφού για τους στρατοκράτες το «αδίκημα» του αυτοπροσδιορισμού μας έξω και ενάντια από τον κόσμο των εθνών και του μιλιταρισμού θεωρείται «διαρκές».

Και λίγο παλαιότερα…
Η διόλου τυχαία χρονικά ενεργοποίηση των αρχών προς το πρόσωπό μου δεν σχετίζεται μονάχα με την μέριμνά τους να ασχοληθούν μαζί μου τις ημέρες που εξελίσσονταν κορυφαίες πανελλαδικές αντιστάσεις (η πρώτη κατά τη διάρκεια των γεγονότων για τον ένα χρόνο από την δολοφονία του Π. Φύσσα και η δεύτερη κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας του Ν. Ρωμανού). Σχετίζεται και με παρόμοια εκδικητικά μέτρα που πάρθηκαν τον τελευταίο καιρό από αστυνομικές και δικαστικές αρχές του νομού Κοζάνης προς τους γονείς μου, που αφενός υπερασπίζονται τις επιλογές μου, και αφετέρου, έχουν τοποθετηθεί ενεργά εδώ και δεκαετίες στον κόσμο του αγώνα. Αυτή η εκδικητικότητα εκφράστηκε και με την ποινική τους δίωξη για τη συμμετοχή τους σε αντιφασιστική διαδήλωση στην Κοζάνη λίγες ημέρες μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα. Είναι προφανές, ότι το βαθύ κράτος στη δυτική μακεδονία, τελευταία, έχει δείξει ιδιαίτερο ζήλο να πλήξει πρόσωπα που υπερασπίζονται δημόσια τις πολιτικές τους απόψεις, με συνέπεια στους αγώνες και αναγνωρισιμότητα στην τοπική κοινωνία. Μια προσπάθεια που εντάσσεται στην ευρύτερη καθεστωτική στρατηγική εδραίωσης του φόβου και της σιωπής, αδρανοποίησης των κοινωνικών αντανακλαστικών και τελικά εξυπηρέτησης των πολιτικών της λεηλασίας και της καθυπόταξης.
Δύο κόσμοι με διαφορετικές αφετηρίες και συγκρουόμενες αξίες…
Έχω επιλέξει -όπως και πολλοί άλλοι ολικοί αρνητές στράτευσης- να μην αποκρύπτω αυτό που πρεσβεύω αλλά αντιθέτως να ορίζω δημόσια την πολιτική μου ταυτότητα, τις αρνήσεις μου στον κόσμο της εξουσίας, του κεφαλαίου, των κρατών, των εθνών και των στρατών τους, τόσο σε επίπεδο καθημερινών σχέσεων όσο και σε επίπεδο κοινωνικών αγώνων. Έχω επίσης επιλέξει να απέχω από ένα υποκριτικό παιχνίδι «τρελόχαρτων» και λοιπών απαλλαγών που διευθετεί θεσμικά και περιφράσσει την όποια αυθόρμητη αποστασιοποίηση προς τον στρατό, μετατρέποντάς την σε ελεγχόμενη και όχι σε μια γενικευμένη κοινωνική στάση ανταγωνιστική προς το υπάρχον. Έχω τέλος επιλέξει να είμαι κομμάτι των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων που θέτουν τη βάση μιας διαφορετικής κοινωνικής οργάνωσης, δίχως διακρίσεις, ιεραρχίες, επιβολές, στην προοπτική της δημιουργίας ενός διαφορετικού κόσμου από αυτόν της βαρβαρότητας και του ολοκληρωτισμού.
Στον αντίποδα ο στρατός και οι διωκτικές αρχές, αντιμετωπίζουν τους ολικούς αρνητές εξατομικευμένα, μακριά από οποιαδήποτε δημόσια θέαση των επιλογών και αποφάσεών τους, οχυρωμένοι πίσω από τα δικαστήρια-στρατόπεδά τους και συνεπικουρούμενοι από μια στρατιά ένστολων κάθε είδους. Τελευταία μάλιστα, στο κατασταλτικό αυτό έργο, επιστράτευσαν και ένα πλήθος γραφειοκρατών από οικονομικές, δημοτικές και άλλες διοικητικές υπηρεσίες. Διαμορφώνουν μια ασφυκτική καθημερινότητα στους αρνητές, με διαρκείς αστυνομικές παρενοχλήσεις, εντάλματα, μεταγωγές, διώξεις, δίκες αλλά και επιβάρυνση των φορολογικών τους μητρώων, παράβολα για δίκες και προσφυγές, περιοριστικούς όρους κ.ά. Στην πραγματικότητα όμως, η επιλογή μας όχι μόνο δεν είναι στενά προσωπική αλλά είναι βαθύτατα κοινωνική και συλλογική, αφού θέτει στο επίκεντρό της όχι την προσωπική στάση απέναντι στον στρατό και την θητεία αλλά το πρόταγμά μας, τις κοινωνικές αρνήσεις στον εθνικισμό και τον μιλιταρισμό.
Ας γνωρίζουν αυτοί που μας θέτουν στο στόχαστρό τους ότι δεν πρόκειται να μείνουμε απαθείς. Οι επιλογές τους δεν είναι ούτε τυπικές, ούτε διεκπεραιωτικές, ούτε έξω από την πολεμική τους προς τους «διαφορετικούς». Κάθε ιθύνων νους που νομοθετεί, κάθε επιτελικό και τοπικό στρατηγείο που υπογράφει και δίνει εντολές, κάθε κρατικός υπάλληλος που εκτελεί «άνωθεν εντολές» ενάντια σε ανθρώπους του αγώνα, έχει άμεση ευθύνη και ενεργό ρόλο σε ό,τι αποφέρει στις ζωές των «άλλων». Δεν περιμένουμε προφανώς από στρατοκράτες, μπάτσους και δικαστές να απαρνηθούν τη θέση τους στον κόσμο των «από πάνω», της εξουσίας. Σε αυτές όμως τις εποχές, εργαζόμενοι σε εφορίες ή άλλες δημόσιες υπηρεσίες (δημοτολόγια, ΚΕΠ κ.ά.) είναι τουλάχιστον υποκριτικό να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν τα πρόστιμα των 6.000€…
Ας γνωρίζουν αυτοί που μας θέτουν στο στόχαστρο, ότι οι νόμοι με βάση τους οποίους αντιμετωπιζόμαστε εμπεριέχουν μια δομική επιβολή, και σίγουρα καμιά κοινή συμφωνία ή συναίνεση επί του «δικαίου» που επικαλούνται (το δίκαιο δηλαδή του κράτους, του κεφαλαίου και των στρατών τους). Ακόμη και για τα στρατοδικεία τους, αντιμετωπιζόμαστε για την άρνηση μιας πράξης που δεν συμβαδίζει με την πολιτικο-ιδεολογική φιλοσοφία μας. Στην ουσία όμως αντιμετωπιζόμαστε και ποινικοποιούμαστε για την στάση μας να μην μείνουμε αδρανείς και να μην δεχτούμε τα εθνικά ιδεώδη και τον μιλιταρισμό αλλά να τα αμφισβητήσουμε εμπράκτως. Ποινικοποιούμαστε για την άρνηση να υπηρετήσουμε κάτι (στρατός) που το αντιμαχόμαστε ως δομή και ως μηχανισμό, την άρνηση να ρυθμίσουμε με θεσμικό τρόπο (τρελόχαρτο, εναλλακτική θητεία) κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τον αντιθεσμικό τρόπο αντίληψης της πολιτικής και των ζωών μας και τέλος, την άρνηση να ταυτιστούμε με κάτι που το αντιλαμβανόμαστε ως μια επίπλαστη και φαντασιακή κατασκευή (έθνος). Πρόκειται για ξεκάθαρες πολιτικές διώξεις.
Διαρκείς αρνήσεις στον στρατό και τα πρόστιμά του…
Η άρνησή μου να καταταγώ στον στρατό δεν ξεκίνησε ούτε τελείωσε στη συλλογική δήλωση ολικής άρνησης τον Δεκέμβριο του 2012. Οι αρνήσεις μας είναι οι ζωές μας, είχαμε γράψει τότε αλλά φαίνεται ότι οι στρατοκράτες δεν το κατάλαβαν. Τους υπενθυμίζω λοιπόν και πάλι ότι η άρνηση είναι διαρκής, είναι μια συνολικότερη καθημερινή πολιτική στάση. Όσο θα υπάρχει υποχρεωτική στράτευση, στρατός, σύνορα και σημαίες, θα βρίσκομαι συνειδητά απέναντί τους. Όσο ο μιλιταρισμός και ο εθνικισμός θα δηλητηριάζει την κοινωνία, τόσο θα παραμένω «ανυπότακτος» στη στρατοκρατική κανονικότητα.
Με αφορμή μάλιστα την επιβολή του προστίμου των 6.000€, δηλώνω δημόσια ότι δεν αναγνωρίζω ούτε αποδέχομαι την «ποινή» αυτή και φυσικά αρνούμαι να την αποπληρώσω. Έχω προ πολλού ξεκαθαρίσει -και αυτό είναι σε γνώση των αρχών- ότι δεν αποτελώ κουκίδα κανενός έθνους και δεν αποδέχομαι καμιά «υποχρέωση» προς τον στρατό τους. Συνεπώς, δεν έχω κανένα ούτε ηθικό ούτε οικονομικό χρέος να αποπληρώσω στους εθνικούς και κρατικούς νταβατζήδες. Το μόνο μου χρέος είναι να συνεχίζω να βρίσκομαι στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, μαζί με τους φτωχούς, τους απόκληρους και τους κυνηγημένους αυτού του κόσμου. Το μόνο μου χρέος είναι να συνεχίσω να βρίσκομαι μαζί με τον κόσμο του αγώνα, στους δρόμους, στις αυτοοργανωμένες δομές και διαδικασίες, στα καθημερινά οδοφράγματα απέναντι στον πολιτισμό της εξουσίας, ακόμη και αν κάποιοι θέλουν να μου επιβάλουν μια νέα σχέση εξάρτησης και ομηρείας, ακόμη και αν κάποιοι με «ανταμείβουν» με ένα νέο ιδιώνυμο μέτρο.
Πρόστιμα, χαράτσια και «εθνικό χρέος»…
Η οικονομική καταστολή, ως μια μορφή αντιμετώπισης της κοινωνικής και πολιτικής απειθαρχίας, προϋπήρχε της κρίσης. Παρέμενε όμως ένα ευκαιριακό ή επιλεκτικό εργαλείο, αφού το καθεστώς βασιζόταν κυρίως σε άλλες μορφές πειθάρχησης και συναινέσεων. Οι απόπειρες εξάλλου να γενικευτούν ή να μονιμοποιηθούν μέτρα οικονομικής καταστολής, συνάντησαν κατά καιρούς αντιδράσεις, βρέθηκαν όμως και μπροστά σε ενδοσυστημικά αδιέξοδα. Με την μετάβαση στην εποχή της κρίσης και την εγκαθίδρυση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, η οικονομική καταστολή απέκτησε για το κράτος μεγαλύτερη βαρύτητα.
Παράλληλα, η έννοια του «εθνικού χρέους» ήρθε για να εξυπηρετήσει όχι μόνο τους νέους όρους κυριαρχίας και διακυβέρνησης της ελληνικής κοινωνίας, τις μνημονιακές πολιτικές και τις μεταρρυθμίσεις του καπιταλισμού. Ήρθε για να διαμορφώσει και τα νέα πεδία συναινέσεων: εσωτερίκευση των ενοχών, κοινωνικοποίηση των ευθυνών, φόβος, εθνική (συ)στράτευση κ.ά. Στο προκείμενο, το χρέος κατονομάζεται ως «εθνικό» ενώ στην ουσία του είναι ένα χρέος ταξικό, απόρροια της λειτουργίας του καπιταλισμού και των δομικών του αντιφάσεων, απόρροια της αδυναμίας ή της επιδίωξης του κεφαλαίου για μεγαλύτερα ή νέα κέρδη. Σε καμία περίπτωση λοιπόν το όποιο χρέος δεν μπορεί να καταλογιστεί στους «από κάτω», ακόμη και αν αυτοί έχουν κληθεί να το αποπληρώσουν στο όνομα ενός «εθνικού σκοπού».
Καθόλου τυχαία λοιπόν δεν ήταν η από το 2010 προσπάθεια του ελληνικού κράτους για την χρηματοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής σφαίρας. Σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα βασίστηκε και το διοικητικό πρόστιμο των 6.000€ προς τους «ανυπότακτους» που εισήγαγε το 2011 ο Ευάγγελος Βενιζέλος (τότε υπουργός Εθν. Άμυνας). Η χρηματοποίηση των διώξεων αποσκοπεί μεταξύ άλλων στην αποπολιτικοποίηση της ανυποταξίας και των αρνήσεων. Μεταφέρει τον ανταγωνισμό (μεταξύ στρατού-αρνητών, κράτους-ανυπότακτων κ.ά.) από το πολιτικοκοινωνικό πεδίο, στο πεδίο των τυπικών και ατομικών γραφειοκρατικών διευθετήσεων, ενώ παράλληλα εξωραΐζει τον πολιτικό αυταρχισμό που υπάρχει στην έμπνευση, την εισαγωγή και την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Παράλληλα με το πρόστιμο των 6.000€, εισήχθησαν πλήθος νέων και ευφάνταστων χαρατσιών, ως εισπρακτικά μέτρα. Η διαρκής απειλή της ανεργίας, των κατασχέσεων αλλά και της φτώχειας μαζί με την επίκληση των διαφόρων κατά καιρούς «εθνικών κινδύνων» είναι το πολεμικό εκείνο μέτωπο της πειθάρχησης και της λεηλασίας.
Μην υπολογίζετε σε εμάς…
Αν οι διωκτικές, οικονομικές και στρατιωτικές αρχές ψάχνουν για κορόιδα ή για θύματα, ας κοιτάξουν καλύτερα κάπου αλλού. Καμία κατασταλτική πρόκλησή τους δεν πρόκειται να με πείσει να αναγνωρίσω το έθνος και τον στρατό ως «κοινωνικό αγαθό» όπως και κανένα γαλανόλευκο-χακί χαράτσι δεν θα με εξαναγκάσει να κλειστώ στον εαυτό μου και να απομακρυνθώ από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Τους επιστρέφω λοιπόν τόσο το πρόστιμο όσο και την ύβρη να αποπειραθούν να με φοβίσουν με αλλότριους για εμένα όρους και αξίες, να κοστολογήσουν χρηματικά δηλαδή την άρνησή μου και τις πολιτικές μου αντιλήψεις. Όχι, δεν πρόκειται να τους κάνω την χάρη ούτε και θα δεχθώ εκβιασμούς για οτιδήποτε αφορά την καθημερινότητα και το περιβάλλον μου, αφού εκεί στοχεύουν όλοι αυτοί οι «εθνικοί προστάτες». Την ευθύνη στο εξής για οτιδήποτε συμβεί σε εμένα και το περιβάλλον μου θα την έχουν αυτοί που υπογράφουν και εκτελούν εντολές, αφού αδυνατούν να καταλάβουν ότι …τα σώματά μας δεν είναι αναλώσιμα υλικά για καπιταλιστικούς σχεδιασμούς, δεν είναι υπολογίσιμα μεγέθη σε καμία μεγάλη ή μικρή εθνική ιδέα, δεν είναι πιόνια κανενός στρατοκράτη, δεν συγκροτούν καμία ομοιόμορφη μάζα, δεν υποτάσσονται σε «άνωθεν εντολές», δεν περιφράσσονται σε κανέναν στρατώνα. Αντιθέτως, λειτουργούν αδιαχώριστα από τη σκέψη μας, τις ιδέες μας, τη συνείδησή μας, τους αγώνες μας, για μία κοινωνία ελευθερίας και όχι μία κοινωνία φυλακή, για μία κοινωνία ίσων απέναντι σε ίσους…
30/12/2014
Ζαχαρίας Ουσουλτζόγλου

[Αναδημοσίευση από το  blog  Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης]