Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ




                             

                           


                                                          
                   ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

Στις 11/11 ο Σπύρος Στρατούλης ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας την επαναχορήγηση των αδειών εξόδου από τη φυλακή καθώς και την απαλλαγή του από τις αβάσιμες κατηγορίες που του προσάπτουν. Στις 17/12 μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Λάρισας αντιμετωπίζοντας απαράδεκτη συμπεριφορά  από το ιατρικό προσωπικό όπως έγινε γνωστό από τη δικηγόρο του και εν συνεχεία επέστρεψε ξανά στις φυλακές.
Ο Σπύρος Στρατούλης βρίσκεται για 22 χρόνια έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας. Πάντα πιστός στις αρχές του έλαβε μέρος σε εξεγέρσεις, αποχές συσσιτίου, αγωνίστηκε για τη διατήρηση της αξιοπρέπειας και την εξάλειψη κάθε αδικίας. Αυτό ήταν αρκετό για να τον μετατρέψει σε επικίνδυνο εχθρό του κράτους, που για ακόμη μια φορά δείχνει την εκδικητικότητά του, κατασκευάζοντας ένα κατηγορητήριο στηριζόμενο σε υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών τρίτων οι οποίοι απλώς αναφέρουν το όνομά του. Μοναδικός στόχος αυτού ήταν να του στερήσουν τις άδειες εξόδου που τα τελευταία δύο χρόνια δικαιούνταν και λάμβανε. Αλληλέγγυοι στον αγώνα του τάσσονται εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους κρατούμενοι από τις φυλακές Πάτρας, Αλικαρνασσού, Δομοκού, Κέρκυρας. Στις φυλακές Λάρισας και Γρεβενών πραγματοποιούνται αποχές συσσιτίου, ενώ σε ένδειξη αλληλεγγύης έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας οι επίσης εντός των τειχών Ραμί Συριανός, ο Εργιόν Μουσταφά και ο Μιχάλης Ραμαδάνογλου. 
Στεκόμαστε δίπλα τους.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες στον αγώνα του Σπύρου Στρατούλη.
Κανένας μόνος του στον αγώνα για ελευθερία.

    ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ                           ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
 

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Για το άνοιγμα της Τρίτης 3/12

Το προγραμματισμένο άνοιγμα της κατάληψης του Αγρού μεταφέρεται για το πρωί της ίδιας μέρας. Αυτή την Τρίτη λοιπόν, βρισκόμαστε από τις 10π.μ., φροντίζουμε το χώρο του Αγρού και κάνουμε εργασίες στο χωράφι.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Συλλογική κουζίνα αλληλεγγύης

Κυριακή 1 Δεκέμβρη από τις 12 στον Αγρό

Σε ένα παρόν ασφυκτικό από τη μοναξιά, που μονοπωλείται από προσταγές για περισσότερη εγκαρτέρηση στη φτώχεια που μας επιβαλλουν, που αξίες όπως η αλληλεγγύη ενσωματώνονται στο κυρίαρχο λεξιλόγιο ως συνώνυμες της φιλανθρωπίας και της ελεημοσύνης, στήνουμε τις δικές μας αντι-δομές, μακριά από θεσμικούς φορείς (δήμους,μη κυβερνητικές οργανώσεις,εκκλησία), μακριά και ενάντια στον κόσμο των εμπορευμάτων και του χρήματος, χωρίς διακρίσεις σε φτωχούς και μη, χωρίς κανενός είδους διαχωρισμό ανάμεσά μας.
Την Κυριακή 1 Δεκέμβρη, μαζευόμαστε από τις 12 και μαγειρεύουμε, φέρνουμε φαγητά και κρασί, τα μοιραζόμαστε, τρώμε όλοι κι όλες μαζί.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Για μια ιστορία αλληλεγγύης

Στις 5/12/2009 η αστυνομία εισβάλλει στο αναρχικό στέκι Ρεσάλτο (αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης και ρήξης) στο Κερατσίνι και συλλαμβάνει 22 συντρόφους και συντρόφισσες. Η εισβολή εντάσσεται σε μια ευρεία κατασταλτική επιχείρηση ενόψει της 6ης Δεκέμβρη, έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικά πυρά και το ξέσπασμα της μεγάλης εξέγερσης του 2008. Με την εισβολή στο Ρεσάλτο, αλληλέγγυοι-ες συγκεντρώνονται και καταλαμβάνουν το δημαρχείο Κερατσινίου. Αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στο δημαρχείο και συλλαμβάνουν τους 42 αλληλέγγυους συντρόφους-ισσες που βρίσκονταν μέσα. 

Την Πέμπτη 29/11/2013 στα δικαστήρια Πειραιά δικάζονται οι 42 σύντροφοι και συντρόφισσες.   
Θα είμαστε μαζί τους.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

αφίσα που συνυπογράφουν οι 42 διωκόμενοι της κατάληψης του δημαρχείου Κερατσινίου 

Ενημέρωση, Πέμπτη 28/11/2013: 

Η δίκη αναβλήθηκε λόγω απουσίας των μαρτύρων κατηγορίας-μεταξύ των οποίων και ο δήμαρχος Κερατσινίου (την εποχή της κατάληψης του δημαρχείου). Στο κτίριο των δικαστηρίων Πειραιά βρέθηκαν από νωρίς το πρωί περίπου 100 αλληλέγγυοι/ες ενώ ένα πλήθος από ειδικούς προστάτες (πολιτεύματος, τάξης, ασφάλειας, δικαστηρίων) συνόδευσαν κατηγορούμενους και αλληλέγγυους στους χώρους του κτιρίου. Η έδρα που ασχολήθηκε με την υπόθεση των 42 συντρόφων επιχείρησε επιδεικτικά εξ' αρχής να επιβάλλει καθεστώς απόλυτης σιωπής σε δικηγόρους, κατηγορούμενους και ακροατήριο, χωρίς βεβαίως κάτι τέτοιο να γίνει δεκτό. Ωστόσο, η δίκη αναβλήθηκε για τις 12/3/14.
 

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

2η αυτόνομη αντιφασιστική συνέλευση στο Κερατσίνι, Σάββατο 5/10, 6.00μμ, στην πλ. Νίκης (τριγωνάκι-ζαρντέν), στην Αμφιάλη

Θα ακολουθήσει στις 8.00μμ, προβολή του αντιφασιστικού ντοκιμαντέρ "ιστορίες για ακραίους".



ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

Ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός μετά τη δολοφονική επίθεση από ομάδα φασιστών της χρυσής αυγής την Τρίτη 17/09 στην Αμφιάλη. Είχε προηγηθεί, μερικές μέρες νωρίτερα, ο ξυλοδαρμός μελών των σωματείων της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στο Πέραμα και η φασιστική φιέστα στον Μελιγαλά, ενώ, χρόνια τώρα, η λίστα ξυλοδαρμών, βασανισμών, δολοφονιών μεταναστών από χρυσαυγίτες είναι ατελείωτη. Τα φασιστικά τάγματα εφόδου αποτελούν τραμπούκικες δολοφονικές ομάδες κρούσης και κομμάτι της καταστολής κατά μεταναστών, αγωνιστών, διαφορετικών. Αυτών, δηλαδή, που «περισσεύουν» και αυτών που αντιστέκονται. Τα συστατικά στοιχεία του φασισμού είναι ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο μιλιταρισμός, η πατριαρχία, η ομοιομορφία, το μίσος προς κάθε τι διαφορετικό, η απόλυτη πειθαρχία και ιεραρχία, η τυφλή υπακοή και πίστη στους «ανώτερους» και ακόμα περισσότερο στον αρχηγό. Τα στοιχεία αυτά ενυπάρχουν σε όλους τους θεσμούς, τους ιδεολογικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού συστήματος (σχολείο, στρατός, εκκλησία, ΜΜΕ κλπ) και ενεργοποιούνται ως ακραία και συμπαγής εκδοχή από τις φασιστικές συμμορίες. Ιδιαίτερα σε περιόδους συστημικής κρίσης, σκληρής ταξικής επίθεσης του κεφαλαίου, οικονομικής ανέχειας,  θεσμικού ολοκληρωτισμού και επιβολής «καθεστώτος έκτακτης ανάγκης», όπως στον ελλαδικό χώρο τα τελευταία χρόνια. Το «όραμα» των φασιστών είναι η στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, το ολοκληρωτικό κράτος, η διασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, η συντριβή κάθε αντίδρασης, διαφωνίας και διαφορετικότητας, η επιβολή κοινωνικά σιγής νεκροταφείου.

Η χρυσή αυγή είναι σάρκα της σάρκας του ίδιου του συστήματος και αν και αποποιείται τη θέση της ως τέτοια, μόνο αντισυστημική δεν είναι. Πρόκειται για μία οργάνωση που προέρχεται και στηρίζεται από το βαθύ κράτος (χουντικά σταγονίδια, μυστικές υπηρεσίες, λέσχες εφέδρων, τμήματα του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας). Στηρίζει ανοιχτά εφοπλιστές, τράπεζες και επιχειρηματίες, δηλαδή κάθε λογής αφεντικό (ντόπιο ή ξένο). Ενώ η εκλογική της εκτόξευση πριμοδοτήθηκε και μεθοδεύτηκε από το ίδιο το σύστημα (ΜΜΕ, επιχειρηματικούς κύκλους, διεργασίες στην άκρα δεξιά και στο εσωτερικό του κρατικού μηχανισμού). Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, ανοιχτά ως αντίβαρο στην εκτεταμένη κοινωνική αμφισβήτηση του συστήματος τα τελευταία χρόνια. Ως τραμπούκικος αντιεξεγερτικός μηχανισμός καταστολής και διασποράς του φόβου. Όπως και για την ανάπτυξη της «θεωρίας των άκρων», που εξισώνει τη φασιστική και παρακρατική βία με τις απεργίες, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις, τις κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις και συγκρούσεις και αποσκοπεί στο χτύπημα του «εσωτερικού εχθρού».

Το κράτος, μαζί με όλους τους θεσμούς του, μετά τη φασιστική δολοφονία έσπευσε να αναλάβει τον γνώριμο ρόλο του, αυτόν του εγγυητή της "κοινωνικής ειρήνης", της "απονομής δικαιοσύνης" και της διαχείρισης της κοινωνικής οργής. Το ίδιο το σύστημα που εξέθρεψε τη χρυσή αυγή και την προώθησε, τώρα προσπαθεί να την ελέγξει και να την περιορίσει. Όχι γιατί εχθρεύεται την ύπαρξη της αλλά γιατί θέλει μια πιο ελεγχόμενη, "σοβαρή" και καθοδηγούμενη από το ίδιο φασιστική οργάνωση. Κι αυτά που μεθοδεύονται ως νομοθετικές ρυθμίσεις και κατασταλτικές πρακτικές κατά της χρυσής αυγής, σύντομα θα στραφούν κατά αυτών που είναι οι πραγματικοί εχθροί του συστήματος, κατά του κόσμου του αγώνα. Όσον αφορά στα δήθεν έκπληκτα ΜΜΕ, που σήμερα διασύρουν και καταδικάζουν τη χρυσή αυγή, είναι τα ίδια που την ανέδειξαν, τη διαφήμισαν και την εγκαθίδρυσαν στις συνειδήσεις του κόσμου. Είναι τα ίδια που δεκαετίες τώρα, διασπείρουν το ρατσισμό και τη συντηρητικοποίηση, που χρυσώνουν το χάπι της υποβάθμισης των ζωών μας, που συκοφαντούν τους αγώνες και τις αντιστάσεις. Ενώ οι περίφημες καθημερινές "ανακαλύψεις" και "αποκαλύψεις" σχετικά με τη δομή και τις δραστηριότητες της οργάνωσης είναι το λιγότερο υποκριτικές. Τα κρατικά, κομματικά και δημοσιογραφικά επιτελεία γνώριζαν πολύ καλά (και μάλιστα οι περισσότεροι πριμοδοτούσαν) αυτά που εδώ και χρόνια κατέθεταν μόνο οι "αιρετικές μειοψηφίες": τις τραμπούκικες και δολοφονικές πρακτικές, τα μπραβιλίκια και τις μαφιόζικες εκδουλεύσεις, τη δομική σχέση και αγαστή συνεργασία κράτους-παρακράτους.

Οι φασίστες της χρυσής αυγής πόνταραν ιδιαίτερα στις γειτονιές μας, τη Νίκαια, το Πέραμα, το Κερατσίνι, περιοχές με έντονο ταξικό χαρακτήρα και αγωνιστική ιστορία. Και προσπάθησαν να διαχύσουν το εθνικιστικό τους δηλητήριο και να στρέψουν τον κόσμο προς τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Η αιματηρή τους δραστηριότητα επικεντρωνόταν σε τραυματισμούς και δολοφονίες μεταναστών, σε επιθέσεις σε σπίτια, παζάρια, λαϊκές αγορές, στους δρόμους. Και συμπληρωνόταν με τα συσσίτια μίσους και φιέστες ναζιστικής παραληρηματικής «κατήχησης». Ενώ με τις δολοφονικές επιθέσεις στο Πέραμα και στην Αμφιάλη φαίνεται ότι είχαν αποφασίσει μια μετατόπιση της αιματηρής τους ατζέντας από τη ρατσιστική βία (που είχε εξαντλήσει την ψηφοθηρική της δυναμική) στον "αντικομμουνισμό", στο χτύπημα δηλαδή των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων.

Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες, προφάσεις και υπεκφυγές. Όποιος συνεχίζει να συμπαθεί, να ψηφίζει, να συμμετέχει, να στηρίζει, να μισθώνεται ή να σιτίζεται από τραμπούκικες φασιστικές συμμορίες όπως η χρυσή αυγή είναι συνένοχος των δολοφονικών τους δραστηριοτήτων.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ξεσήκωσε μια θύελλα οργής σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και πορείες από χιλιάδες κόσμου ενάντια στη φασιστική απειλή και την παρακρατική βία. Στο Κερατσίνι, δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν, κατακλύζοντας τους κεντρικούς δρόμους αλλά και τα στενά γύρω από το σημείο της δολοφονίας. Μια δυναμική πορεία που άφησε τα σημάδια της στο τοπικό α.τ., στις σπασμένες τράπεζες και στα μαυραγορίτικα ενεχυροδανειστήρια. Με πολύωρες συγκρούσεις στο δρόμο, παρά την καταστολή, την προσαγωγή 134 διαδηλωτών, τις 33 συλλήψεις με σοβαρές κατηγορίες και τους 31 σοβαρά τραυματισμένους που μεταφέρθηκαν στο Τζάνειο νοσοκομείο, με έναν διαδηλωτή να έχει χάσει την όρασή του στο ένα μάτι από ευθεία βολή δακρυγόνου. Με εκατοντάδες διαδηλωτές, επίσης, να έχουν κινηθεί προς τα γραφεία της ναζιστικής συμμορίας στη Νίκαια για να αποκοπούν και να συγκρουστούν με διμοιρίες των ΜΑΤ. Με φασίστες («αγανακτισμένους πολίτες») να βρίζουν και να πετάνε πέτρες για άλλη μια φορά δίπλα στα ΜΑΤ. Ένας κόσμος που έδειξε ότι η πραγματική δυνατότητα αναχώματος στο φασισμό είμαστε εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες, με τα κορμιά και τις συνειδήσεις μας, τα συνθήματα και την αποφασιστικότητά μας.

Ο φασισμός δε θα πεθάνει μόνος, δε θα τον απαγορεύσουν τα κόμματα, δε θα τον καταστείλει το κράτος, δε θα τον διαπομπεύσουν τα ΜΜΕ. Γιατί τρέφεται από τον φόβο και την επιβολή, από τον ρατσισμό και τον εθνικισμό, από την ίδια την εξουσία, από ό,τι πιο σάπιο υπάρχει σε αυτό τον κόσμο.

Ο φασισμός τσακίζεται από όλους και όλες εμάς. Με τις αξίες και την έμπρακτη -ατομική και συλλογική- στάση της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας. Σε κάθε πτυχή της ζωής μας, στις καθημερινές μας σχέσεις, στις γειτονιές μας, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στο δρόμο, στην επιλογή της αξιοπρέπειας και του αγώνα.  


ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥΣ


ΡΕΣΑΛΤΟ 
Σεπτέμβρης 2013

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Παρασκευή 27/09 Αντιφασιστική πορεία και συναυλία, 18:00, Μπαρουτάδικο

Η σφαγή 100 αιγαλιωτών στον Αη Γιώργη απο τους φασίστες
Η αφορμή για τη μεγάλη σφαγή προκύπτει το πρωί της αποφράδας 29ης Σεπτεμβρίου 1944. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες κατοίκων αλλά και μελών της αντίστασης, εκείνη τη μέρα σημειώθηκε μια ασήμαντη αψιμαχία μεταξύ ελλήνων ανταρτών (που βρίσκονταν σε φυλάκιο του ΕΛΑΣ δίπλα στη γέφυρα του ποταμού Κηφισού στη διασταύρωση με την οδό Παλαιάς Καβάλας) και δύο γερμανών μοτοσικλετιστών. Το επεισόδιο ήταν αμελητέο, αφού ο ΕΛΑΣ είχε αποφασίσει να μην προβεί σε ενέργειες που ενδέχεται να προκαλούσαν εχθρικά αντίποινα. Την ίδια εκείνη ημέρα, ένα επίλεκτο γερμανικό τάγμα (των στρατιωτικών εγκαταστάσεων της περιοχής Μαρκόνι) διατάχθηκε να προχωρήσει σε εκκαθάριση της περιοχής. Οι γερμανοί κατέφθασαν στο Αιγάλεω και αρχικά εκτέλεσαν επί τόπου 31 άοπλους και αμέτοχους στο προηγηθέν συμβάν πολίτες, όσους είχαν την ατυχία να βρεθούν στο δρόμο τους. Εν συνεχεία, απέκλεισαν το συνοικισμό του Αγίου Γεωργίου και επέτρεψαν την αποχώρηση μόνο κάποιων γυναικόπαιδων. Στους άνδρες άνω των 15 ετών που εγκλωβίστηκαν στις κατοικίες τους, έβαλαν φωτιά και τους έκαψαν ζωντανούς. Περίπου εκατό οικίες πυρπολήθηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς. 41 απανθρακωμένα πτώματα θάφτηκαν δίπλα στον Αγιο Σπυρίδωνα, εν μέσω θρήνων και οδυρμών των φίλων και συγγενών τους. Αλλοι νεκροί μεταφέρθηκαν για ταφή στο Γ’ Νεκροταφείο και μερικοί ακόμη στον Αγιο Βασίλειο Περιστερίου.
Οι δολοφόνοι και οι ντόπιοι συνεργοί τους εντούτοις, παρέμειναν μέχρις σήμερα, ατιμώρητοι.
Η αναβίωση του φασισμού στις γειτονιές μας
Οι ντόπιοι συνεργοί τους άφησαν μια παρακαταθήκη ατιμωρησίας που επιτρέπει στους σημερινούς τους πολιτικούς επιγόνους να χύνουν το δηλητήριο του φασισμού ανενόχλητοι στην καθημερινή μας ζωή. Η φασιστική συμμορία της Χ.Α πριμοδοτείται από εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους ρατσιστικού μίσους, ιστορικής αγραμματοσύνης, εγκληματικής αφέλειας για να επιβάλλει μια στρατιωτικοποιημένη κοινωνία απατηλής φυλετικής καθαρότητας, ιμπεριαλιστικού επεκτατισμού, συντριβής κάθε διαφωνίας και κριτικής ικανότητας, μια κοινωνία υπακοής στα «εγέρθητω», του ενός Φύρερ, του πολέμου, του αίματος, των λάβαρων, της στάχτης…
Χωρίς να έχει υποστείλει ούτε στο ελάχιστο τις ρατσιστικές επιθέσεις σε ανυπεράσπιστους μετανάστες, τις τελευταίες ημέρες διευρύνει την ατζέντα του αίματος: ενώ κραυγάζει τη μισανθρωπία της από τους Μελιγαλάδες της επικράτειας  «εμπλουτίζει» την «δράση» της στους δρόμους με επίθεση σε αφισοκολλητές της ΚΝΕ στο Πέραμα αλλά και την δολοφονία αντιφασίστα στο Κερατσίνι.
Η «αντισυστημική» συμμορία με τα κουστούμια, που από τα έδρανα της Βουλής υπερψηφίζει ό,τι συμφέρει βιομήχανους και εφοπλιστές, μεταμορφώνεται σε αγέλες «ταγμάτων εφόδου» για να σπείρει τον τρόμο σε ό,τι κρίνει «παράνομο», «διαφορετικό», εναντιωματικό στις δικές της επιλογές. Οι ατιμώρητοι ταγματασφαλίτες των κατοχικών δυνάμεων του 1944 αναβίωσαν στα σύγχρονα «τάγματα εφόδου», αποκαθάρθηκαν στην αντιμνημονιακή κολυμπήθρα, μπήκαν στη Βουλή και ζητάνε καινούργιο αίμα.
Δεν θα περιμένουμε, όμως, την ανάπηρη αστική δημοκρατία μέχρι να φαγωθεί για μια ακόμηφορά από τα παιδιά της. Η Ιστορία δεν είναι ούτε τραγωδία ούτε φάρσα. Είναι κοινωνική ευθύνη και ταξικό χρέος. Το σκύλεμα των νεκρών της 29/9/1944 θα παγώσει μαζί με τα χαμόγελα των φασιστικών συμμοριών. Ο καιρός της ατιμωρησίας έχει τελειώσει.
το μήνυμα της σφαγής της 29/9/1944: κανένα έλεος στους ρατσιστές, πολεμοκάπηλους, μισάνθρωπους δολοφόνους
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 18:οο Άλσος ΜΠΑΡΟΥΤΑΔΙΚΟΥ
και ΣΥΝΑΥΛΙΑ με τους «Ζωή Τάχα»

αμέσως μετά στην Πλ. Εσταυρωμένου

κατάληψη ΣΙΝΙΑΛΟ